مجموعه چهار جلدی ’’زبدة التواریخ‘‘ تألیف شهاب الدین عبدالله بن لطف الله بن عبدالرشید ملقب به حافظ ابرو میباشد که آن را در سال 826 ق به دستور بایسنقرمیرزا تألیف کرده است.
حافظ ابرو از مورخان بزرگ دورهٔ تیموری میباشد که برخی محل تولد او را هرات و برخی دیگر خواف میدانند. هرچند که او در همدان تربیت یافته است. حافظ ابرو معاصر امیرتیمور و در جنگ ها ملتزم رکاب او بوده و پس از مرگ تیمور به خدمت در دربار شاهرخ و پس از آن بایسنقر ادامه داده است. او آثار بسیاری در تاریخ و جغرافیا تألیف کرده و به زبان های ترکی جغتائی و عربی هم آشنا بوده و البته شعر هم میسروده است. آثار او با توجه به اینکه مربوط به وقایعی است که خود شاهد آن بوده و یا مربوط به سفرها و سیاحتهای وی میباشد از منابع اصلی و مهم به شمار میآید.
این کتاب مشتمل بر دو بخش میباشد :
بخش اول وقایع مربوط به حوادث سالهای 736 تا 806 ق یعنی اواخر ایام ابوسعید و انقضای سلطنت چنگیزخانی و افعال و اوضاع امیرصاحبقران تا مرگ تیمور را در بر میگیرد. بخش دوم نیز شرح آغاز حکومت شاهرخ در سال 807 تا سوء قصد نافرجام به او در سال 830 ق را شامل میشود.