فنجان های خالی

.. آن شب از عشق پر شدم اولین عکس دونفره زندگیمان را در بین تمام فشارها و استرس ها آن شب زیر تابلوفرش بافته شده مادربزرگم .گرفتیم ساسان با تیشرت و شلوار سفیدش کمربند سیاه چرمش، ریش پرفسوری قهوه ای و موهای از فرق باز کرده سیاهش زیباترین نقاشی دنیا در ذهن عاشق من بود دلم از آتش بازی فشفشه های رنگی در آسمان آبی عاشقیام پر شده بود. من بودم و او بر روی رنگین کمان های زیبای عشق از دنیا چیز دیگری نمیخواستم جز ابدی شدن آن لحظه فنجان های وجودمان از چای عشق لبریز بود زمین از زیر پایم پر کشید و من با بال های فرشتگان به آسمان رویاها پرتاب شدم تمام شب پر بودم از باران عشقی آتشین که به یک باره روی سرم با بوسه ای بارش گرفته بود ساسان میخندید و خنده هایش دلم را میبرد شاید همه مشکلات بعدی به آن تجربه آتشین می ارزید؛ به عشق را دیدن زل زدن در چشمانش و رها شدن در آن همه احساس در سرمستی عاشقانه آن شب نمیدانستم روزی هم خواهد رسید که تمام خستگی ها و دلزدگیهای عالم یک باره در روح و جسمم فشرده و فنجان های وجودمان از عشق خالی خواهد شد…..