و صورت هامان قلبم به بی دوامی عکس ها

کتاب حاضر را به یک معنا می توان تماشاخانه دانست اینجا جان برجر جستار نویس شاعر منتقد هنری و مورخ اجتماعی توانایی های خارق العاده اش در قلم زنی را به تمامی به صحنه آورده او پیوند های بین عشق و غیاب را آشکار می کند نشان می دهد شعر چگونه زبان را به توجه وا می دارد و از بازنمایی مردمان کوچه پس کوچه ها و راه های فرعی از بازنمایی اهل زیر جهان در آثار کاراواجو می نویسد برجر نیرو های مرموز فعال در نقاشی ای از رامبرانت را خاطر نشان می کند و راجع به قد است کار نزد ون گوگ می گوید همچنین معنای خانه برای انسان نخستین و برای صدها هزار آدم بی خان و مان شهر های امروز را مورد مداقه قرار می دهد .
و صورت مامان قلبم به بی دوامی عکس ها سرشار از ابتکار شاعرانه و زیبایی تمام کمال چنان که امر سیاسی و امر خصوصی را به طرزی یکدست در هم می آمیزد برای ما یادآور چشمه هایی از کاروبار نویسندگی نابوکوف و آدن برشت و لارنس است