دانش اتوپیا

قرن بیستم شاهد پیروزی‌ها و شکست‌هایی بوده است که منجر به خودآگاهی دنیای مدرن شده است. در کتاب «دانش اتوپیا» امانوئل والرشتاین استدلال می‌کند که چه طور نظم جهانی که از این رویاها تغذیه می‌کند، در حال فروپاشی است. این نظریه پرداز نظام جهانی با اشاره به جهانی شدن تجارت تغییر نهادهای کار و خانواده. شکست ایدئولوژی سنتی لیبرال و خطر بحرانهای عمیق زیست محیطی. بر این باور است که سیستم دولت_ملت دیگر کارایی ندارد. همچنین او پیش بینی می‌کند که تا نیم قرن دیگر شاهد فروپاشی نظام کنونی، مناقشات و درگیریهای بزرگ خواهیم بود. این دیدگاه شگفت‌انگیز و محرک به سرنوشت سیاسی_اجتماعی ما، پرسش‌های ضروری را برای هر کسی که دغدغه تحولات اجتماعی در هزاره بعدی را دارد، ایجاد می‌کند.

به نظر می‌رسد که از همان هنگام که رویاهایی در سر داشته‌ایم_ رویاهای بزرگ، رویاهای سیاسی_ ناامیدی‌هایی نیز داشته ایم. انقلاب فرانسه میلیون‌ها نفر را به وجد آورد و همه کسانی را که در آن شرکت داشتند متحیر ساخت. به نظر می‌رسید که طلیعه عصری جدید است. چندان دیری نپایید که یکی از نخستین ستایشگران آن، یعنی ویلیام وردزورث، مرثیه تلخ خویش، با عنوان پیش‌درآمدها، را برای مصائب دهشتناکی که به بار آورد، نوشت.