ریتسوس در پرانتزها

یانیس ریتسوس که ده‌ها سال مورد بی‌ مهری و بی‌اعتنایی قرار گرفت و بارها آثارش و نامش در سرزمین خودش و دیگر کشورها مورد سانسور و ممنوعیت قرار گرفت، به تدریج در جامعه‌ی جهانی شناخته‌تر شد و او سه بار نامزد جایزه نوبل شد، اگرچه برخلاف هم‌وطنانش جورج سفریس و ادیسه الیتیس، هرگز این افتخار را دریافت نکرد. او بسیاری جوایز ادبی دریافت کرد، از جمله جایزه‌ی بین‌المللی دیمیتروف (بلغارستان ، 1974)، دکترای افتخاری از دانشگاه تسالونیکی (1975)، جایزه‌ی شعر آلفرد دو وینی (فرانسه ، 1975)، دو جایزه‌ی بین المللی پ شعر ایتالیا ( 1976)، جایزه‌ی صلح لنین (1977)، جایزه‌ی موندلو ایتالیا (1978) و دکترای افتخاری از دانشگاه سالونیکا یونان (1975) و دانشگاه بیرمنگام، انگلیس (1978). علاوه بر تولیدات پربارش (تقریباً یکصد جلد شعر)، با ترجمه بیشتر کارهایش به انگلیسی، ریتسوس همچنان از شهرت رو به رشدی برخوردار است.