«گوهران گران» رمانی تاریخی است در مورد زندگانی چهارده نفر از افراد تأثیرگذار در فرهنگ ایران که با توجه به افسانهها، اسطورهها و گزارشهایی که از آنها در تاریخ و ادبیات ما آمده، نوشته شده است. این چهارده نفر عبارتند از: محمدبنموسی خوارزمی، جعفربنمحمد رودکی، محمدبنزکریای رازی، ابونصر فارابی، ابوالقاسم فردوسی، ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی، ناصرخسرو قبادیانی، عمرخیام نیشابوری، شهابالدین سهروردی، خواجه نصیرالدین طوسی، جلالالدین محمد بلخی، سعدی شیرازی و حافظ شیرازی. این رمان بهشکل گفتوگوی شخصیت اصلی رمان با این بزرگان نوشته شده و به افکار، آثار و جنبههای دیگر زندگی آنها میپردازد. دکتر محمدرضا توکلى صابرى، نویسندهی کتاب، پس از دریافت دکتراى داروسازى از دانشگاه تهران به انگلستان رفت و دکتراى شیمى پزشکى را از دانشگاه دومونفورت و فوق دکتراى شیمى پزشکى را از دانشگاه اکستر دریافت کرد، سپس به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه متحدین پرداخت. پس از تعطیلشدن دانشگاهها مدیریت بخش علمى کارخانهی داروپخش را به عهده گرفت و به همکارى در طرح ژنریک با دانشگاه تهران پرداخت. سپس در سال ١٩٨۴ به آمریکا مهاجرت کرد و در دانشگاههاى ماساچوست و کانزاس به تحقیق در مورد غدهی فوق کلیوى و کشت بافت دهان پرداخت و پس از مدتى به دپارتمان بیوشیمى کمیکال ابستراکت سرویس پیوست. او در سال ٢٠١۵ از این شرکت بازنشسته شد و اکنون بهطور تمام وقت به نویسندگى علمى اشتغال دارد. دکتر توکلى صابرى علاوهبر مقالات تحقیقاتى در زمینهی تخصصى خود در ژورنالهاى اروپایى و آمریکایى، نویسنده و مترجم بیش از پنجاه کتاب در زمینهی پزشکى، داروسازى، ادبیات و فلسفه است. انجمن ترویج علم ایران بهدلیل فعالیتهای گسترده و پیگیر دکتر محمدرضا توکلی صابرى در انتشار کتابهای دانشگاهی، عمومی و ترویجی با هدف معرفی علم به عموم مردم و تلاشهای مسئولانه در راه پژوهش و تحقیق دربارهی تاریخ علم و مبارزه با شبهعلم، جایزهی ترویج علم سال ١٣٩٧ را به ایشان داد.