نویسندهٔ کتابِ حاضر اقتصاد ایران را از منظر متغیرهای کلان شش دههٔ اخیر (۱۴۰۰-۱۳۴-) تاریخنگاری کرده، برنامههای توسعهٔ اجراشده در این دوره را واکاوی و ارزیابی نموده و ماهیت آنها و نحوهٔ ریلگذاریشان و علل موفقیت یا ناکامیشان را توضیح داده است. همچنین، با بررسی روند متغیرهایی مثل رشد، نقدینگی، تورم و نرخ ارز، تا حد قابل ملاحظهای علل افتوخیز یا بیثباتی و پرشهای آنها را بررسی کرده است.
مؤلف بر آن بوده که موضوعات و بحثها مبتنی بر نظریات پایهٔ اقتصادی باشد، و به همین دلیل در همهٔ فصول نشان داده است که ضعفهای نظری و علمی برنامهها و سیاستهای اجراشده از نواقص جنبههای دیگر آنها کمتر نیست. به باور وی، مسائل و مشکلات کشور ارتباط چندانی به دیدگاه مکاتب اقتصادی و حتی مجادلات میان تفکرات چپ و راست ندارد.
این کتاب برای علاقهمندان توسعهٔ اقتصادی، برنامهریزی و دانشجویان رشتهٔ اقتصاد و بازرگانی مفید است.