تنها زیستی زنان سالمند ایرانی و پیامدها:با نگاهی به آینده

کتاب تنهازیستی زنان سالمند ایرانی و پیامدها با نگاهی به آینده‌ی 1430 پژوهشی از میرطاهر موسوی و معصومه معارف‌وند، دو عضو هیئت علمی دانشگاه علوم توان‌بخشی و سلامت اجتماعی است. تغییرات گسترده‌ی اجتماعی مانند جهانی‌شدن، تحول سبک زندگی، رشد تحصیلات، شگل‌گیری هویت‌های رسمی جدید (به‌ویژه در میان دختران) و محدودیت‌های اقتصادی، موجب افزایش سن ازدواج و شیوع پدیده‌ی «تجرد قطعی» شده است. در نتیجه، ایران در بین سال‌های 1425 تا 1430 با جهش قابل‌توجهی در جمعیت سالمندان، به ویژه زنان سالمند تنها، مواجه خواهد شد. این افزایش با سرعتی بالاتر از میانگین جهانی رخ می‌دهد و پدیده‌ی «تنهازیستی زنان سالمند» را به مسئله‌ای مهم بدل می‌سازد. کتاب حاضر مطالعه‌ای‌ست مستند و هشداردهنده که نشان می‌دهد جمعیت زنان سالمند تنها تا سال 1430 به بیش از سه‌ونیم برابر خواهد رسید و به‌سبب پیامدهای گسترده و پیچیده‌اش، به دغدغه‌ای جدی برای سیاست‌گذاران و جامعه‌ی مدنی تبدیل خواهد شد؛ پدیده‌ای که در سکوت رشد می‌کند، اما صدایش به‌زودی شنیده خواهد شد.