پاره‌های فکر (مجموعۀ دوجلدی)

این کتاب مجموعه‌ای است از مقالات که در طول بیش از دو دهه نوشته شده‌اند-به‌رغم مرتبط و نزدیک بودن به یکدیگر-مسلماً نمی‌توانند بیاینگر یک سیستم «ارگانیک و ضروری» باشند. ازاین‌رو، روشن است که عوامل حادث و غیرطبیعی، نظیر تنبلی، نداشتن انضباط و پشتکار و عدم وجود شرایط لازم برای نوشتن کتاب (که تقریباً همة آنها را می‌توان در فقدان دانشگاه به مفهوم غربی آن، خلاصه کرد) و انتشار کتاب در انتخاب فرم مقاله و مقاله‌نویسی نقش مهم‌تری داشته‌اند تا، مثلاً، ویژگی و خصائلی که لوکاچ و آدورنو به مقاله (essay) به‌مثابه فرمی از تفکر نسبت می‌دهند خصوصیاتی چون: دوری‌گزیدن از نظام‌سازی، بازبودن فضای فکر برای خلق ایده‌ها و حاشیه‌روی و بازی با آنها، دست آخر، پراکندگی و پاره‌پاره بودن افکار که اندیشیدنِ اندکی سودایی، خسته و همراه با مکث و نفس‌نفس زدنِ مشهود در مقاله را به‌نحوی به حقیقت نزدیک‌تر می‌کند-تو گویی قدم‌زدن آرام و بی‌هدف و بی‌نقشه، جاگزین راه رفتن منظم و غایتمند (peripatetic) همان کسی شده است که برای نخستین بار فکر را به تبعیت از نظام کتاب واداشت.

… به همین سبب گرچه انتخاب فرم مقاله از سوی من آزادانه نبوده است، امّا ازقضا همین رخداد تصادفی و حادث، طی سه دهة گذشته، آزادی و خودآیینی را در قالب مقاله و مقاله‌نویسی به زندگی فکری من عطا کرده است-زیرا آزادی همواره هدیه‌ای است که ما نه از درون خود، بلکه از دیگری یا دیگران دریافت می‌کنیم. درنهایت، به‌نظر می‌رسد در جهانی که در آن فکر هر روز کمتر، بی‌فایده‌تر و زائدتر می‌شود، حتی فکرهای پاره‌پاره یا پاره‌های فکر هم ارزش حفظ کردن داشته باشند.

کتاب در چاپ تازه با پیرایش و افزایش بسیار در معرض دید خواننده قرار دارد.

«از مقدمة نویسنده»