گردو شکن

گردوشکن نوشته‌ی ئی، تی. ایِ. هوفمان (۱۸22-۱77۶) که در سال ۱۸۱۶ منتشر شد، از آثار مهم در ادبیات فانتزی غرب به شمار می‌رود. این اثر که از زمانه‌ی خود فراتر رفته، کاوشی عمیق در تخیل، واقعیت، و قدرت تحول‌آفرین قصه‌گویی است. گردوشکنِ هوفمان ظهوری درخشان از اندیشه‌های رومانتیسم در اروپاست؛ دوره‌ای که ادبیات اروپایی بر احساسات، تخیل و ماوراءطبیعه تأکید داشت. این داستان ویژگی‌های اصلی رومانتیسم را در خود دارد: شیفتگی به عناصر تخیلی، تجلیل از تخیل کودکانه و تعهد عمیق به تنش‌های میان واقعیت و فانتزی. گردوشکن پیش‌آهنگ ادبیات فانتزی مدرن است و راه را برای نویسندگان پس از خود هموار کرده است. تأثیر این اثر در آثار نویسندگانی چون لوئیس کارول و حتی سی. اس. لوئیس انکارناپذیر است. ادغام شخصیت‌های انسان‌وار، مناظر رؤیایی، و سفر قهرمانی مری به قلمروی موازی، به الگویی برای داستان‌های فانتزی بعدی تبدیل شد. داستان درباره‌ی یک عروسک گردوشکنِ چوبی است که در یک کریسمس قدم به جهان قهرمان داستان، مری، می‌گذارد، او را به دنیای خیال می‌برد و پس از این سفر، هیچ‌چیز مثل قبل نمی‌ماند، حتی خرابکاری‌های شاه‌موش و دارودسته‌اش. تصویرگری‌های روبرتو اینوچنتی نه‌تنها مکمل داستان‌اند، بلکه تفسیری تازه از آن ارائه می‌دهند. روایت تصویری او به داستان بافت و ظرافتی جدید می‌بخشد و به خوانندگان اجازه می‌دهد دنیای هوفمان را از دریچه‌ای نو و خلاقانه ببینند.