آموزه ی مصونیت دولت ها در حقوق بین الملل

آموزهٔ مصونیت دولت‌ها (The Doctorine of State Immunity) از پایه‌های دیرین حقوق بین‌الملل عمومی است، اما با دیگر زیررشته‌های حقوق و علوم سیاسی نیز ارتباط و تلاقی دارد. برای درک بهتر آموزهٔ مصونیت باید ببینیم یک دولت قرار است از چه چیز مصون باشد. دولت بیگانه از اقتدار، سلطه و صلاحیت دولت‌های دیگر مصون است. گرچه مصادیق اقتدار و صلاحیت بیش از اقتدار و صلاحیت قضایی است و اقتدار و صلاحیت قوای دیگر را نیز در بر می‌گیرد، اما این کتاب بر مصونیت قضایی دولت‌ها، عموماً، و مصونیت قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران، خصوصاً، از صلاحیت قضایی دیگر دولت‌ها متمرکز است.
می‌خواهیم بدانیم وقتی شخصی حقیقی یا حقوقی دعوایی علیه یک دولت حاکم در دادگاه‌های کشوری خارجی مطرح می‌کند، محاکم مزبور صلاحیت خوانده قرار دادن آن دولت و اعمال اقتدار بر وی را دارند یا نه. در پرتو اصل مصونیت و تحولات آن، مسئلهٔ درازدامن نحوهٔ برخورد محاکم داخلی چند کشور غربی با حجم بسیار سنگین و چندین‌میلیارددلاری دعاوی اقامه‌شده علیه جمهوری اسلامی ایران، بر مبنای حقوق ادعایی پایمال‌شده در تحولات مربوط به انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ و پس از آن، مورد بررسی تحلیلی و تطبیقی قرار گرفته است.