پال ای. لزنسکی، استاد برجستهٔ زبانها و فرهنگهای خاورمیانه و متخصص تاریخ ادبیات فارسی، در دو جستار این کتاب، مکاننگاری یا توصیف معماری دورهٔ صفوی را در آثار ادبی منظوم و منثور این عصر پی میگیرد. او که بخشی از کار شاعران را کشف، شرح و بازآفرینی معانی ضمنی در جهان پیرامون میداند، با نگاهی به متون ادبی تلاش کرده است، ضمن ارائهٔ اطلاعاتی دربارهٔ وضعیت و کارکردها و معانی تجربی بناها در گذشته، تصویری از فضای فرهنگی آن دوران ترسیم کند.
جستار نخست، «کاخ مدحتسرایی و شاهمیوههای روزگار، الگوهای توصیفی در جنات عدن عبدیبیگ شیرازی»، نحوهٔ وصف جعفرآباد یا همان دارالسلطنهٔ شاه تهماسب در قزوین را از خلال اثر منظوم عبدیبیگ شیرازی با عنوان جنات عدن دنبال میکند. جستار دوم، «برابر طاق آسمان، طراحی، مراسم و شعر پل حسنآباد»، مخاطب را با تجربهٔ زیستهٔ شاعران و نویسندگان عصر صفوی از پل حسنآباد یا خواجو همراه میکند.