سعادت (بوی کاغذ)

به عقیده افلاطون هر چیزی که آفریده شده یا ساخته شده خاصیت و فایده ای دارد که باید از آن ظاهر گردد و گرنه وجود آن چیز با عدم یکسان است. به عبارت دیگر کمال هر چیز در تحقق استعدادهای آن است و در مورد نفس انسانی، سعادت فرع همین تحقق استعدادها و عمل به وظیفه و خاصیت ذاتی قوای نفسانی است که عین عدالت است و بنابراین ظلم را با سعادت نفس انسانی هیچ گونه مشابهت و تجانسی نیست.