
اسبهای نجیب هم علف می زنند
و الف
پیاده می شود از این اشرافیت
از توهم اسب سفید
آنگاه که
در پیاده روهای جهان
آرزو
سمکوب اسب ها می شود
دست به دست آن که
موی دم اسبی بسته و
در صدایی واحد
آرزوها را فریاد می کشند
و به ضرب هر فریاد
سمضرب ها، فرود...
در فراز اصیل از «اصطبل اوژیاس»
که از یال کوه افتاده و
اصل نجابت را...