زخم است زندگانی ام

وقتی تو را از دست دادم، تازه فهمیدم
مردم برای پیاده روی به «کلات هولیر» نمی روند
بلکه هر کدام
به سوی کوی معشوقه ی خود ایستاده و
چنان سربازی پیر
در میانه ی میدان
شکست های خود را می نگرند!