شخصیت های اساطیری در هفت پیکر نظامی

نظامی در هفت‌پیکرش با اغراق در افسانه‌پردازی و به‌هم‌آمیختن افسانه و تاریخ و با استفاده از درون‌مایه‌ی اسطوره‌ای- تاریخی، صحنه‌ها و مناظر بدیع و نو به وجود آورده است. غنایی که در ژرفای داستان هفت‌پیکر است، باعث می‌شود تا درگیری‌های انسان از زمان تولّد تا مرگ، در این سفر ناهموار پررنگ‌تر شود. نظامی با طـرح خوبی و بدی در مقابل هم، در اشعارش و با
قلم سحرآمیز خود، جانی تازه به اسطوره‌ها می‌بخشد و با معنا و هدفی نو، عمق حقایق نهفته در پس اعمال خیر و شر را به زیبایی و توسّط افسانه‌های رایج منتقل می‌کند. وی سعی نداشته سخن خود را فقط معطوف به اساطیر کند و فقط جای پای محوی از اسطوره‌ها در اشعارش وجود دارد.
هدف از انجام این تحقیق، شناخت دقیق‌تر نظامی و هفت‌پیکرش و بررسی نحوه‌ی به کارگیری شخصیّت‌های اسطوره‌ای در این منظومه است.