عاشقانه ترنج

این را گفت و به سرعت از آنجا بیرون رفت نمی دانم همه جا ساکت شده بود یا من دیگر صداها را نمی شنیدم به آرامی گردنم را چرخاندم احساس می کردم همگی به زیر آب فرو رفته ایم و دنیای دور و برم به کل در حال غرق شدن است. نمی توانستم پلک هایم را باز نگه دارم لقمه نان و پنیر، در دستم سنگینی می کرد و من برای خوردن و یا نخوردن آن، احتیاج به کمک داشتم. در همین لحظه سایه ای زنانه مقابلم نشست. صداها را گنگ و نا مفهوم می شندیم سایه ی زنانه مضطرب به نظر می رسید فکر می کنم با من صحبت می کرد یا شاید هم فریاد می کشید و دیگران را صدا می زد دیگر متوجه هیچ چیزی نبودم، جز اینکه می توانستم تشخیص بدهم او چه کسی است ناخدای متل بود همانی که اجازه نمی داد متل و همه ی سرنشینانش به زیر آب بروند.
او همانی بود که دلم می دلم می خواست باشد خود خود ترنج بود.