زنان باخوس پرست

پادشاه بینوا آنجا نشسته بود و نمی‌دانست چه کند. آنگاه زنان شوریده شاخه‌های بسیار بزرگ از درخت کندند، از آنها دیلم‌های چوبین ساختند و سپس کوشیدند تا درختی را که پنتئوس بر آن نشسته بود از بیخ برکنند. این کوشش‌ها هم به جایی نرسید. آنگاه آگاوه فریاد برآورد که «بیایید، ای زنان شوریده، بیایید گِردِ درخت بایستید، شاخه‌هایش را با دستانتان بگیرید و بالا بروید تا بدان جانور برسید. او را بکشید تا آیین‌های پنهان ما را نزد مردمان فاش نسازد.» زنان شوریده درخت را دوره کردند و با هزار دست صنوبر را از بیخ کندند. پنتئوس پایین آمد، نقش زمین شد و ترس نفسش را بریده بود.

بخشی از نمایشنامۀ زنان باخوس‌پرست

| دیونیزوس، خدای باروری و شوریدگی به شهر تبای آمده است و زنان از شهر روانۀ کوهستان شده‌اند تا با رقص جنون‌آمیزشان او را پرستش کنند. پادشاه، پنتئوس، این به اصطلاح خدا را آشکارا به شیادی متهم می‌کند. اما هیچ میرایی نمی‌تواند منکر خدا شود و هیچ آدمیزادی توان ایستادن در برابر دیونیزوس را ندارد.

| اوریپید یکی از سه تراژدی‌نویس مهم عصر زرین درام یونان است که منتقدان قدیم و جدید او را درام‌پردازی سنت‌شکن، نوآور و نامتعارف می‌دانند. او در یکی از سال‌های دهۀ پیش از میلاد در بخش شرقی آتن زاده شد. اطلاعات کمی از زندگی اوریپید در دست است. نخستین نمایشنامۀ او یک سال پس از مرگ آیسخولوس در سال 455 پ.م بر صحنه رفت و در مسابقات تئاتریِ دیونیزیای شهر آتن به مقام سوم رسید. نخستین پیروزی بزرگ اوریپید در سال 441 پ.م با کسب مقام نخست این رقابت‌ها حاصل شد. می‌گویند او بیش از 90 نمایشنامه نوشته که امروزه 19 نمایشنامۀ او بر جا مانده است. آخرین باری که در آتن به رقابت پرداخت، در سال 408 پ.م، با نمایشنامۀ اورستس بود. سپس به مقدونیه و دربار آرخِلائوس رفت و نمایشنامه‌ای به نام این پادشاه نوشت. اوریپید در سال 406 پ.م، حین نگارش نمایشنامۀ زنان باخوس‌پرست، در مقدونیه درگذشت.