زنی ایستاده درون شب

روشنایی تو بود که به تصویرم کشید. روشنایی کلام تو و صدای خنده ی تو روشنایی گونه های تو در دستهای من روشنایی اندک لطیف دلنشین تو، و روشنایی بوسه ی توست که دهانم را به گرسنگی می کشاند و روشنایی آغوش توست که به آوارگی ام می کشاند.