شعرهای سپید و سیاه من

شعر... ای فرزند من... بی قافیه حتی از من که زاده میشوی در پیاده روهای پاییز و بهار به زندگی دعوت میکنم تو را حالا... که هفت ساله هستی پا به پا با من بزرگ شو... دختر صبور و ساده ی من این فصل ها و رنگ ها صد ها شعر دیگر دارند