نوشتۀ حاضر حکایتی جذاب است از چگونگی شکلگیری اولین تیاتر ایرانی با استفاده از منابع و روشهای اجرای تیاتر به سبک فرنگی. آنجا که مستندات تاریخ در پرداخت این قصه ناکافی به نظر رسیده تخیل خلاق راوی پا به میان گذاشته و این روایت را شکل داده است.