روژان

موضوع کتاب جذابیت کافى براى دنبال کردن دارد و خواننده شادان را با خود همراه مى‏کند، ضمن آن که در مسیر قصه سؤالاتى را برایش طرح و او را وادار به نگاه کردن مى‏سازد: نگاه به شخصیت‏هاى داستان که همیشه نمونه‏هایشان را در اطراف خویش داریم، یا شاید دقیق شدن در احوالِ یکى از آن شخصیت‏ها که خودِ ما باشیم. اگر قصه‏ها توانستند این مشابه سازى‏ها را در ذهن ما بیافرینند و تمثیلى شوند از زندگىِ جارى در اطراف ما، قصه‏گوها نیز به خواسته‏شان رسیده‏اند...آنها همین را مى‏خواهند و بس.