کتاب " باید بایستم وسط دشت آفتابگردان ونگوگ " گزیده اشعاری از "ندا کامیاب" است. این کتاب در سال 1395 به چاپ رسیده و نقاشی طرح جلد آن اثری از ونسان ونگوگ است. هنگامی که یک نقاشی پیشانیِ ورودی اثری نوشتاری را پر میکند، کروکی به هم رسیدگی دو هنر بزرگ را ترسیم میکند که حاصل آن چیزی جز زبان مشترکی بین این دو نیست: زبان رنگها و زبان کلمات. شعر خود جنونآمیزترین ژانر نوشتار است و ونگوگ نیز اگر مجنونترینِ نقاشان دوران خود نباشد، از زمره مجانین صحنهی نمایش رنگهاست. شاید دلیل اینهمانی نام مجموعه و ژانر انتخابی حوزهی نوشتار نویسنده یعنی شعر، همان دلیلی باشد که خود در کتابش با سطرِ «دلیل شرقی تمام پنجرهها» از آن پردهبرداری میکند. پنجرههایِ خورشیدی، شاعری که در مجموعهی خود از عناصر طبیعی، عنصرهایی چون ماه، آسمان، پروین، مریخ، زمین و… استفاده میکند، سوژههایی که ونگوگ نیز استعداد وافری در دیدن آنها و پیاده کردنشان به زبان رنگها بر بوم نقاشی داشته است.
شاعر در شعر سوم مجموعه نوشته است: من و کسوف/ ماه و تقویمی داریم پر از عنکبوتهای آویزان/ و تو شکل تازهای از صدای شکستن یخ/ در کافهای که به اندازهی کافی دلتنگت نمیکند/ بگذار شمس برقصد در خیال مولانا/ اگر راست باشد اینکه میگویند/ موهاش شبیه کسی نبود/ و ردای سفیدش/ روی زمین که میکشید/ تا دوباره جزری شود/ مدی بیاید سمت تو/ با چهل فانوس و چند پروانهی آشفته/ چرا قرص کامل ماه/ بوی قهوه میدهد/ و تو هر شب بر لبهی فنجان من قدم میزنی؟
مجموعه شعر «پاییز تا زانوهایت خواهد رسید»، اثر دیگر ندا کامیاب، در سال ۱۳۸۶ نامزد سومین جایزهی شعر خبرنگاران شده است.