دانه در عشق می شکفد

اگر نورِ درونِ خویش را بیابى،
به آبِ حیاتِ سعادت رسیده‌اى.
سعادتِ تو، همچون رایحه‌ىِ گُلى زیبا، به همه‌کس و همه‌چیز مى‌رسد و آن‌ها را نیز بهره‌مند مى‌سازد.
بدین‌سان، کسانى که دلى حساس و پذیرا دارند،
به محضِ آنکه در مجاورتِ تو قرار مى‌گیرند،
احساس مى‌کنند چیزى در درونِ آن‌ها مى‌شکفد.
دلِ آن‌ها، نسبت به سعادتِ تو، واکنش نشان مى‌دهد و زنگى در فضاىِ جان‌شان طنین مى‌افکند.
کسى که سعادتمند مى‌شود،
بوى خوشِ سعادت را،
به هر کجا که مى‌رود، با خود مى‌برد.
به همین دلیل است که بر فرد تکیه مى‌شود، نه بر جامعه.
اگر چند نفر به روشنى برسند،
جمعى بسیار را به روشنایى مى‌رسانند.
بدین‌سان، همه‌جا نورْباران خواهد شد.