شمس و طغرا

کتاب حاضر، داستانی است که موضوع‌ آن مربوط‌ به‌ دوران‌ بیست‌وچهارساله‌ای‌ از قرن‌ هفتم‌ و مصادف‌ با دوران‌ پرآشوب‌ مغول‌ و حکومت‌ «مهدعلیا آبش‌ خاتون»‌ است‌، و با اینکه زمینه‌ اثر، تاریخی است، مؤلف آن را با روایت داستانی عاشقانه و گیرا، که سرشار از ماجراهای هیجان‌آفرین است همراه کرده است. قهرمان‌ اصلی‌ این‌ رمان‌، «شمس‌» یا «شمس‌الدین»‌ یکی‌ از شاهزادگان‌ خاندان‌ اتابکان‌ فارس‌ است‌ که‌ دلدادگی شورانگیز او به دختر امیر مغول، «التاجو بهادر»، و مخالفتش با سلطه‌‌ مغول‌ بر ایران‌ باعث ایجاد صحنه‌های‌ پرهیجان‌ احساسی و اجتماعی شده است.