موضوع این فرهنگ دستور زبان فارسی است. دستور زبان در اصطلاح زبان شناسان شامل ساخت واژه و نحو و واج شناسی و معنی شناسی می شود. اما از دیدگاه سنتی تر دستور تنها شامل ساخت واژه و نحو است (نک. روبینز، 1991، ص 771) و ما در این فرهنگ همین معنا را مد نظر بر واج شناسی، و در موارد بسیار اندکی معنی شناسی، را تنها تا حدی آورده ایم که در ساخت واژه و نحو به کار می آیند.