شبی بود و چه شبی بود، خوش. چون درخت سیاه، جا خوش کرده در جای بلند. منتهی الیه سدر. یا کنار رودخانه شاید. و رویت کردم در عالم رویا، با شاریاترنج کنار زاینده رود نشستهام... .