«اواخر دهه ی بیست – چند سالی است که از ورود معماری نوین به تهران می گذرد…
چهره تهران به آرامی تغییر کرده و هویتی جدید پیدا می کند. بناهای جدید نوگرایانه است اما نه آنچنان که با گذشته خود بیگانه باشد…
آنچه که موضوع این مجموعه است جزئی مهم از ساختار یک بنا یعنی در ورودی و نرده هایی است که به عنوان حفاظ روی پنجره ها و لبه ی بالکن ها تعبیه می شده است. در کتاب نقوش آهنی تنوع این نقوش بسیار را می بینید که می توان گفت بی نظیر و متعلق به تهران است…»