سپیدی از چشمان تو آغاز می شود

برای از دست دادنت زمان بهانه‌ی خوبی بود آنقدر بزرگ شده‌ام که دریا را در تو می‌ریزم تو کوله‌باری برمی‌گردانی. چشم‌های مرا می‌تاباند من اما به دشت‌ها می‌ریزمت که برخیزی