با پیدایش جنبشهای اعتراضی و وقوع ناآرامیها گسترده در نقاط مختلف جهان و به خصوص در خاورمیانه و شمال آفریقا از آغاز سال ۲۰۱۱ به بعد، و با وقوع انقلاب و تغییر نظامهای سیاسی در برخی از آن کشورها، در صدد برآمدم تا نظریهای را که سابقا برای تحلیل انقلاب ایران و توضیح فرآیند گذار به مردم سالاری در برخی از کشورها تنظیم کرده بودم، برای تحلیل تحولات سیاسی اخیر به کار ببرم، و از آن چشم انداز شرایط پیدایش و تفاوت در پیامدهای آن تحولات و ناآرامیها را توضیح بدهم. این نظریه بر هشت محور استوار بوده است که چهار محور آن مربوط به مبانی قدرت دولتها و چهار محور دیگر مربوط به اجزای جنبشهای اعتراضی و انقلابی یا فرآیند بسیج سیاسی است.