ایران ویج

از پژوهش ها و دستاوردهای داشنوران، ایران شناسان و باستان شناسان در منابع باستانی چنین برمی آید که، ایران‌ویج، در کنار رودهایی که در این سرزمین روان بوده قرار داشته است. در بندهش بخش هشتم، نبرد‌کردن آفریدگان، بند ۶۴ آمده است: «او از سوی شمال دو رود بتازانید، یکی به سمت خراسان، یکی به خاوران شدند که اروند رود و وِه رود است. چنین گوید که بدان بالای انگشتِ (خود) هرمز بُنِ دو «آبرو» را فراز کشید و آن هر دو رود به هر دو سر زمین بگردند و به دریای فراخکرد باز به هم آمیرند. هنگامی که آن دو رود بتاخته بودند، پس از همان سرچشمه‌ای ایشان، هیجده رود ناوروُ بتاخت؛ سپس، دیگر رودها از آن (رودهای) ناوروُ فراز تاختند . ایشان همگی باز به اروند و وِه ریزند که از ایشان بود سودبخشیِ گیهان و بیش زیستن آفریدگان.»