"الساندرو دورانتی" در این درسنامهی نوآورانه، " انسانشناسی زبانشناختی " را حوزهای میانرشتهای معرفی میکند که زبان را بهمثابه ذخیرهای فرهنگی و سخنگفتن را به منزلهی عملی فرهنگی مطالعه میکند. این کتاب اولین اثر در حوزهی انسانشناسی زبانشناختی است که به فارسی ترجمه شده است. در این کتاب، نظریهها و روشهای انسانشناسی زبانشناختی معرفی میشود و این کار از رهگذر مباحثی چون گونهگونی زبانی، دستور کاربردی، نقشِ سخنگفتن در تعامل اجتماعی، سازمان و معنای ساختهای محاورهای و مفهوم مشارکت در حکم واحدِ تحلیل انجام میگیرد. کتاب " انسانشناسی زبانشناختی " در عین برخورد مبتکرانه با موضوع تحقیقِ خود، اثری خواندنی و مناسب برای علاقهمندان بهخصوص دانشجویان این رشته است.