هایدگر خود مایل است ما بر این باور باشیم که خاستگاههای تفکر او صرفاً در غرب، یونان باستان و برخی افراد خاص در سنت یهودی-مسیحی ریشه دارند. اما این کتاب از طریق تحلیل دقیق متون، به شکلی قانعکننده و موجه استدلال میکند که بخش اعظم (و تاکنون ناشناختهی) منابع فکری هایدگر در اصل از آشنایی وی با سنت فلسفی آسیای شرقی (بهویژه از طریق ترجمههای آلمانی متون فلسفی چینی و ژاپنی) ریشه میگیرند.