متاسفانه اعلامیه جهانی حقوق بشر، علیرغم اهمیت تاریخی و سیاسی که دارا است به خودی خود از اعتبار حقوقی برخوردار نیست؛ زیرا نه تضمیناتی به نفع فرد در بر دارد و نه ضمانت اجرایی علیه کشورها و نتیجه این که اعلامیه، مانند سایر اعلامیه های اصولی مجمع عمومی فاقد ارزش است. از این نظر اعلان رسمی حقوق بشر یک ادعانامه رسمی علیه رژیم های دیکتاتوری و خودکامه گذشته و وعده تضمین حقوق مزبور در برابر تجاوزات احتمالی که در آینده رخ می دهد، بوده است. مقدمه اعلامیه، متضمن مفاهیم و اندیشه های بنیادی است که الهام بخش نویسندگان اعلامیه در تدوین مواد شده است و متضمن اصولی همچون وحدت خانواده بشری، حیثیت ذاتی انسان، شناسایی حقوق ناشی از آن، برابری انسان ها و غیره است.