برهانهای هستیشناختی برای وجود خدا عموما به برهانهایی گفته میشود که نتیجهٔ آنها این گزاره است که «خدا وجود دارد».
در قرن بیستم، گودل برهان هستیشناختی خود را در منطق ریاضی و در سال ۱۹۷۸ منتشر کرد. برهان هستیشناختی گودل برای وجود خدا، تاحدود زیادی ملهم از روایت لایبنیتس از آنسلم است. این برهان مبتنی بر پنج اصلِ موضوع و سه تعریف است.
"استدلال هستیشناختی گودل" روند شکلگیری برهانهای هستی شناختی و به طور خاص برهان هستی شناختی گودل برای وجود خدا و تحولات بعدی آن را توضیح میدهد.
این کتاب سه فصل دارد: استدلال هستیشناختی، استدلال هستیشناختیِ گودل، استدلالی اصلاحشده.