موسیقی، کار و زندگی

محققان موسیقی مازندران، موسیقی مرکز مازندران را خاستگاه اصلی تمام نغمه ها، آواها، و نواحی مناطق چهارگانه تبری زبان به شمار می آورند که اساس را آن از یک سو بر مبنای دو مقام آوازی پر اهمیت منطقه یعنی: «تبری» و «کتولی» و از سوی دیگر بر اساس ده ها قطعه و نغمه سازی و چوپانی منطقه می دانند که این موسیقی به تدریج به موسیقی سازی تسری یافت.

به تعریف دیگر: موسیقی مناطق مرکزی بر پایه اصیل ترین و کهن ترین نغمه ها و ملودی های چوپانی شکل گرفته و محور اصلی موسیقی این بخش از سوی پنج مقام آوازی وزین و پرقدمت یعنی: طبری بلند، طبری کوتاه، کتولی بلند، کتولی متوسط و کل حال و همچنین شبه مقام آوازی چون چروه داری حال و منظومه های متعدد طالبا – سوت خوانی- گهره سری یا لالایی ها – نواجش ها موری و ریز مقام ها یا کیجا جان ها کلیات مستقل آوازی مناطق مرکزی را تشکیل می دهند.