تجربهگرایی آموزهای فلسفی است که طبق آن تنها مفاهیمی جواز استفاده در زبان علم را دارند که به نوعی با تجربیات مستقیم یا غیرمستقیم ما در ارتباط باشند. تجربهگرایی در شکل افراطی، هر مفهوم، گزاره یا نظریهای را که به نحوی از انحا نتوان ربط آن را با تجربه نشان داد تهی، مهمل و بیمعنا میداند. البته میان تجربهگرایان بر سر اینکه نحوهٔ اتصال احکام و مفاهیم با تجربه چگونه باید باشد اختلاف نظر است. برخی تأیید مستقیم و برخی ابطال را ملاک مناسب میدانند.
... در مقابل تجربهگرایی،رویکرد عقلگرایی قرار دارد که طبق نظر طرفداران آن موفقیت نظریات علمی مرهون اصول بدیهی و عقلیای است که در آنها به کار رفته است.