ادبیات درمان تناقضی، مملو از مداخلات کوتاه مدت و تک جلسه ای است. این واقعیت، اثر بخشی فوری مداخلات تناقضی را منعکس می کند. بارها پیش آمده که تنها یک مداخله لازم باشد تا مشکل مراجع درمان شود. درمانجو تقریبا همیشه نسبت به تغییر احساس دوسوگرایی دارد چون حتی اگر بخواهد تغییر کند، تغییر هراس برانگیز است. کوچ از الگوی رفتاری آشنا و البته ناسازگار به الگوی رفتاری سازگار و ناآشنا اضطراب برانگیز است. بنابراین جدای از این که نشانه به ترسی فعال گره خورده باشد یا نباشد، تغییر و برطرف کردن آن به خودی خود، میزانی از مقاومت را برمی انگیزد؛ درست همانطور که تغییرات رشدی اضطراب برانگیز است. در زمانی که مقاومت آنقدر باشد که رشد فردی را به تاخیر بیندازد، مشکلات بالینی پدیدار می شوند.
به طور کلی یکی از مفاهیم مهم در مداخلات تناقضی کسب قدرت مهار بر مشکلاتی است که فرد احساس می کند دیگر بیش از این بر آن ها تسلطی ندارد و در عوض مشکل، سکان زندگی او را در دست دارد.