پرسه‌زنی و زندگی روزمره ایرانی

پرسه‌زن را ناظر مناظر شهر، خوانندۀ متون شهری و عاشق جماعت می‌دانند. مُد لباس‌ها، وسایل تزئینی، عمارت‌ها و ساختمان‌ها، فروشگاه‌ها کتاب‌ها و هر چیز جدیدی که در شهر پدید می‌آید، از نگاه کنجکاو او دور نمی‌ماند. پرسه‌زن، نوعی شهوت نگاه کنجکاوانه برای دیدن مناظر شهری دارد. پرسه‌زن، فردی است که از پاساژ، مصرف خاص خود را دارد. پرسه‌زنی ضدّ استراتژی است، و پرسه‌زن، هنر همزیستی و به‌اصطلاح دوسرتو «هنر بودن در بین» خریداران و فروشندگان است. آنان خود را به رنگ خریدار استتار می‌کنند، امّا به قول حافظ «آن کار دیگر» می‌کنند.