هامون

چرا تک‌نگاری فیلم ایرانی؟ شاید به این دلیل که مفهوم نقد فیلم در نشریه‌های سینمایی، میان یادداشت فیلم و مطالب تئوریک شبه علمی گرفتار آمده و به نظر نمی‌رسد در کوتاه مدت راه نجاتی داشته باشد. اگر در دهه 1360 و 70 فضای نقد فیلم به یکی دو نشریه و چهار - پنج نقد محدود می‌شد، شکل خطرناک‌تری از هژمونی بر فرهنگ انتقادی سایه انداخته است: مجموعه‌ای آشفته از صداهای گوش‌خراشی که ثابت می‌کنند نقد فیلم یک حرفه نیمه‌وقت است و منتقد فیلم اعتباری موقت دارد. فراوانی منتقدان فیلم و کم‌یابی نقد، در آمدن مطالب به جامه نادیدنی امپراتوروار شبه فیلسوف، شبه نظریه‌پرداز، شبه منتقد، شبه تاریخ‌نویس و بسیار شبیه به کارخانجات مونتاژ صنعتی که همه چیز را از خارج مرزها وارد می‌کنند و به جنس سر هم‌شده خود نام «تولید» می دهند...