تأثیر و تأثر هنری به دو شکل کلی صورت میپذیرد: در زمانی و همزمانی. متنها به دو صورت با هم مرتبط میشوند و بر همدیگر تأثیر میگذارند؛ بدین صورت که یا یک متن گذشته بر متن حاضر تأثیر میگذارد یا دو متن حاضر بر یکدیگر تأثیر میگذارند. از طرفی، این تأثیرات به دو شکل ممکن است: به طور مستقیم یا به طور غیرمستقیم. به عبارت دیگر، یک متن میراث دار تمام متنهای پیشین خود است و ویژگی خود را مرهون تمام متنهایی است که همانند پیشینیان خود گذشته آنها را در خود دارد. بر همین اساس، باید تأکید کرد هنگامی که سخن از بینا متن میان فرهنگی میشود، نباید فقط به متن یا متنهای مستقیم پیشین آن توجه کرد، بلکه باید تمام نسلهای متنهای پیشین را نیز بررسی کرد. حال با توجه به این مطالب میتوان گفت: «هر متنی بینا فرهنگی است.» به عبارت دیگر، هر متنی، چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم، متأثر از متون دیگر فرهنگها بوده است. گرچه رابطه میان فرهنگی در متنهای ادبی هنری از دیرباز وجود داشته است، در قرن بیستم، با ویژگیهایی که گفته شد، روابط میان فرهنگی متنها گستردهتر و بیشتر شده است. همچنین گفتنی است هیچ متنی به یک فرهنگ واحد تعلق ندارد. به عبارت دیگر، بینا متنیت درون فرهنگی ناب و خالص وجود ندارد و هر متنی به نوعی متأثر از فرهنگهای پیشین بوده است.