هرکدام از بزرگان علم و ادب ایران زمین و ستارگان درخشان ادبیات فارسی جلوه ی خاص خود را داشته و دارند، ولی پروین اعتصامی، این بانوی تقوا و عاطفه، ندای بیداری و سازندگی را در کلام فطرت خداگرایی آدمی با زیباطلبی و زیبا دوستی نهادینه در خلقت و سرشت انسان آمیخته و آدمی را به سوی عدالت و انسانیت دعوت می کند. پروین پیام خود را پیامبرگونه به گوش جهانیان رسانده است. او شاعره ای روشن ضمیر و صادق با تمامی عواطف انسانی و ملکوتی. اشعار او در مضمون های مختلف جلوه گری می کند، سخن از مبارزه با ظالم و ستمکار می گوید، از روح پاک مادر و تعلیم و تربیت اخلاقی می گوید، از مسائل اجتماعی و سیاسی می سراید، ظالم را رسوا و بی عدالتی ها را افشا می کند، نقاط ضعف و کاستی ها را بیان می کند، از فقیر و غنی و فاصله ی ناعادلانه می گوید.