آن چه کاربرد اپل از زبان ایدئولوژی را پیچیده، و آن را پساساختارگراتر می سازد، دقیقا ریشه ی مارکسیسم گرامشی ای آن است. به نظر گرامشی، ایدئولوژی فهم مبتنی بر «شعور متعارفی» جهانی است که در واقع منافع و دیدگاه های گروه های مسلط را رمزگذاری می کند. تا آن جا که سلطه نسبتا پایدار است، دست کم تا حدی به این دلیل است که این دیدگاه یا جهان بینی شعور متعارفی در تجربیات زیسته ی کنش گران نفوذ می کند و آن را کاملا اشباع می سازد. در مدارس دولتی، آن گونه که اپل استدلال می کند، این شعور متعارف چارچوبی برای ارزیابی معلمان و مدیران در سازمان دهی زندگی روزمره و روابط آن ها فراهم می آورد و آن هارا قادر می سازد باور کنند که «در کاربرد بی طرف ابزار تحصیل، افرادی بی طرف هستند».