"کیمیای عشق"، "تفسیر استاد دکتر دینانی از رباعیات مولانا و نی نامه" است که به همت "کریم فیضی" تدوین شده است.
"استاد دینانی" و "کریم فیضی" در کتاب "کیمیای عشق" به تفسیر برخی از شعرهای بدیع، رنگارنگ و هوشمندانه "مولانا جلال الدین محمد بلخی" که آنها را در قالب رباعی و یا در نی نامه سروده، پرداختهاند.
پیش از این کتاب "گلشن راز" از "شیخ محمود شبستری" نیز به تفسیر "استاد دینانی" و تدوین "کریم فیضی" از نشر اطلاعات به انتشار رسیده بود و به پیشنهاد "کریم فیضی"، نخستین بیتهای مثنوی "مولانا جلال الدین محمد بلخی" که تحت عنوان نی نامه شناخته میشود نیز به سبک "گلشن راز" توسط "استاد دینانی" تفسیر شود.
"مولانا جلال الدین محمد بلخی" عارفی است بلندمرتبه که نام وی در اقیانوس ادبیات، منبع خیرهکنندهای از امواج را ایجاد میکند و هر موج، با موج قبلی فرق دارد. این موجها که گاه کوچک و گاه بزرگ هستند و گاه در هم میآمیزند، همگی در یک ویژگی مشترکاند؛ همهی آنها سوای کوچکی و بزرگی، از عمق اندیشهی وی برآمدهاند و در سطح نمایان شدهاند. بنابراین برای خوانندهی عام، که میخواهد فراتر از امواج سطحی بخواند و بداند، کتابی همچون "کیمیای عشق" که تفسیر یکی از عالمان مولویشناس کارکشته را به سادهترین زبان ممکن ارائه کرده، کتابی ضروری است.
مولانا هم در قالب نثر سخن گفته و هم اشعار جاودانهای سروده است. شعر او به شکل غزل و رباعی و مثنوی، افکار درخشان و عمیق وی را به جهانیان عرضه کرده است و حقایق را بسته به آهنگی که برای ادا کردنشان مدنظر داشته، در یکی از این ظروف شعری ریخته است. کتاب پیش رو که "کیمیای عشق" نام دارد، "تفسیر استاد دکتر دینانی از رباعیات مولانا و نی نامه" را به خواننده عرضه میکند.