روزگاری جنگی درگرفت

در این کتاب جان استن بک به توصیف صحنه هایی از جنگ می پردازد که خود به عنوان خبرنگار در آن سهیم بوده است. نوسنده با شرح حال و حوای ورود سربازان آمریکا به جنگ جهانی دوم در شمال آفریقا و انگلستان، تعهد و مسئولیت روشن فکر را نسبت به مسائل اجتماعی به زیباترین شکل بروز می دهد. در بخشی از کتاب می خوانیم: « این فقط از روی شانس بود که آدم مدت درازی خبرنگار بماند و در متن حوادثی که رخ می داد باشد. با خواندن این گزارش ها از میزان تلفات گزارشگر ها به هراس می افتم. تنها مشتی ارواح وراج که شب ها وحشت می پراکندند و روز ها از ناله می انباشتند، زنده ماندند.»