تحلیل سوژه در ادبیات داستانی پسامدرن ایران

نویسنده در کتاب پیش رو با نگاه به انسان به عنوان یک سوژه به شناخت ویژگی ها و نقش آن در متون ادبی پسامدرن می پردازد و در راستای بالابردن سطح زیبایی شناسی و جلوگیری از تولید اثر بی کیفیت ، توجه به نقد ادبی را پیشنهاد می دهد. همچنین با نقد تعدادی از آثار به ظاهر پست مدرن ایرانی، به بررسی آن ها از لحاظ تطبیق با ویژگی های ادبیات داستانی پسا مدرن می پردازد.