این کتاب مشتمل بر هشت مقاله است که «آلبر کامو» آنها را در فاصله زمانی سالهای 1939 تا 1953 نوشته و برای نخستین بار در سال 1954 به صورت یک مجموعه منتشر میکند. الجزیره برای کامو همواره شهر تابستانها بوده و آفتاب این شهر به گونهای تنگاتنگ با کودکی و جوانی وی عجین شده است. اندیشه پویای آلبر کامو از این مقالههای کوتاه، ادیسهای میسازد که مرحلهبهمرحله از پوچی دنیای خشن و ناراست فراتر میرود و مخاطرات نیهیلیسمی کور را باطل مینماید.