موهایم را بباف

روزی که اومدی کارخونه... روزی که منو دیدی، قیافه ات دیدنی بود. جا خوردی از سام جدید... سامی که هییچیش شبیه قبلش نیست. اینا همش اثر یه تعداد توده ی کوچیکه تو بدنم اما... چرا زخمای روح مو نمی بینی بهار... زخمایی که مال یه قلب له شده اس... زخمایی که دردش از این زخمای ظاهریمم بیشتره. از من چه انتظاری داری؟ بگم آره برگرد... می خوام؛ اما درد نمی ذاره بهار. درد هی هوشیارم می کنه که زخم خوردم بهار.