عاطفه‌گرایی و عقل‌گرایی در مراسم مذهبی

مجالس عزاداری در طول حیات خود، با بهره‌گیری از دو عنصر «عقل» و «احساس» (منبر و مداحی) ، امر خطیر انتقال فرهنگ دینی را بر عهده داشته‌اند. اما به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر وجه تعاملی منبر و مداحی صورتی تقابلی یافته و محوریت مجالس بر مداحی قرار گرفته است. مداحی محوری، درواقع به معنای غلبه عاطفه گرایی بر عقل‌گرایی در مراسم مذهبی است که برای خرده نظام دینی آسیب‌های جدی و مهمی به همراه خواهد داشت. کتاب حاضر، با رویکردی جامعه‌شناسانه، درصدد شناسایی این آسیب‌ها است.