آغازکنندگان رمان مدرن ایران

در کتاب حاضر تشریح می‌شود که نگاه این داستان نویسان مدرن چه نمادین باشد (مثل خروس) و چه بر یک مفهوم متمرکزشده باشد (مثل خشونت در شازده احتجاب و یا هویت این‌جایی در کریستین و کید)، همه ماجراها را حول همان مفهوم و نماد شکل می‌دهد و وقتی آن مفهوم کاملاً شکل گرفت، داستان دیگر تمام است. این است که همه این رمان‌های کوتاه بیش از آن‌که قصدشان ساختن شخصیت‌ها و یا اجتماع باشد (که البته این هم کم‌وبیش هست)، ساختن هویت جمعی آن اجتماع و یافتن ریشه‌های هویتی آن اجتماع، و حتی ریشه‌های هستی شناختی آن آدم‌هاست.